Incoterms, czyli Międzynarodowe Reguły Handlu, aktualizowane są co dekadę. Regulują one warunki sprzedaży, jak podział kosztów oraz obowiązków między kupującym a sprzedawcą. Najnowsze Incoterms 2020 weszły w życie 1 stycznia 2020. Z jedenastu istniejących reguł, szczególnie dwie są szeroko stosowane w imporcie – FOB oraz CIF. Sprawdź, jakie są różnice między Incoterms 2020 FOB a CIF.
Incoterms 2020 FOB a CIF
Przy imporcie z Chin najczęściej stosuje się reguły FOB i CIF. Reguły FOB (Free On Board); „Dostarczony na statek…”) oraz CIF (Cost Insurance and Freight); “Koszt ubezpieczenie i fracht…”) różnią się między sobą kosztami oraz podziałem obowiązków obu stron transakcji.
Jaki jest podział kosztów w Incoterms 2020 FOB a CIF?
W regule FOB sprzedający zobowiązuje się do podjęcia ewentualnych kosztów związanych z uszkodzeniem towaru przed jego załadowaniem na statek, zapłaty za odprawę eksportową oraz dostarczenie towaru na statek. W przypadku CIF, sprzedający ponosi jeszcze koszty wystawienia i wysłania faktury handlowej, zawarcia umowy przewozu towaru do ustalonego portu i ubezpieczenia, opakowania i kontroli jakościowej towaru.
Kupujący w regule FOB opłaca koszty odprawy importowej i kwestie z nią związane, tak jak i związane z zawarciem umowy przewozowej oraz z uszkodzeniem lub kradzieżą towaru po załadowaniu towaru na statek. CIF nakazuje nabywcy ponieść opłatę za kontrolę przedwysyłkową towaru, wszystkie koszty i opłaty spoza umowy związane z towarem w czasie transportu od portu załadunku oraz opłaty dodatkowe.
Jak widać, kupujący ponosi więcej kosztów w przypadku zastosowania reguły CIF. Lecz to właśnie w tej regule, obowiązek opłacenia frachtu morskiego leży po stronie sprzedającego, a nie kupującego, jak to jest w regule FOB.
Jaki jest podział obowiązków w Incoterms 2020 FOB a CIF?
Sprzedający zarówno przy FOB jak i CIF ponosi koszty związane z eksportem i transportem towaru aż do jego załadunku. Tylko w regule CIF zobowiązuje się on do zawarcia umowy ubezpieczenia jak i zapłaty za zawarcie umowy frachtowej.
Kupujący w obydwu przypadkach odpowiada za odprawę importową i jej koszty. Tak jak przy regule FOB, w regule CIF należy poinformować zbywcę o wyznaczonym porcie, nazwie statku i terminie dostawy. Nabywca ponosi odpowiedzialność za ewentualne uszkodzenie towaru oraz kradzież po jego załadowaniu na statek.
Inne różnice między Incoterms 2020 FOB a CIF
Reguła FOB ma zastosowanie tylko w przypadku transportu morskiego lub żegludze śródlądowej. Według FOB dostawę towaru uznaje się za zrealizowaną wtedy, gdy jest on załadowany na pokładzie statku. Według CIF, dostawa jest zakończona gdy towar mija nadburcie statku w porcie załadowania.
Infografiki jasno przedstawiają podział kosztów i obowiązków przy użyciu reguł FOB oraz CIF. Warto mieć na uwadze, że nie pokazują one kosztów ukrytych.
Zalecamy wybierać FOB zamiast CIF. W przypadku zdecydowaniu się na CIF, trzeba liczyć się z dodatkowymi kosztami, których można uniknąć przy imporcie. Na przykład, druga strona może podać zbyt niską cenę transportu, i po przypłynięciu statku do portu czeka niemiła niespodzianka w postaci dopłaty. W takiej sytuacji jest się zmuszonym do nieoczekiwanego wydatku, co może w ogólnym rozrachunku wyjść drożej niż przy stosowaniu innego Incoterms.
Przy zastosowaniu FOB wybiera się spedytora oraz opłaca się transport morski, co daje większą kontrolę nad kosztami, które są już jasno określone.
