Prowadząc interesy z Chinami lub czytając informacje w internecie, napotkać można różne określenia odnoszące się do chińskiej waluty: yuan, RMB, CNY… Łatwo tu o zdezorientowanie – jakie są między nimi różnice? Jaka właściwie jest chińska waluta i czy jest ich więcej niż jedna? Przedstawiamy wszystkie informacje, które importer musi wiedzieć o walucie obowiązującej w Chinach.
Jaka jest chińska waluta?
Oficjalną nazwą waluty obowiązującej w Chinach jest renminbi (人民币), w skrócie RMB. W dosłownym tłumaczeniu oznacza „walutę ludową”. Została wprowadzona w 1948 roku, jeszcze przed proklamowaniem Chińskiej Republiki Ludowej w 1949 roku.
Yuan (w spolszczonej wersji „juan”) to natomiast podstawowa jednostka monetarna renminbi, której ogólnie używa się podając kwoty w chińskiej walucie. 100 juanów oznacza więc 100 RMB, jednak tego drugiego nazewnictwa nie użyjemy w takim kontekście. Nie można powiedzieć, że coś kosztuje „100 waluty ludowej”, potrzebna jest jednostka, czyli właśnie juan. Chińskim znakiem na juana jest 元. Czasem spotkać się można także z międzynarodowym symbolem ¥.
Potocznie nazwy RMB i yuan, pomimo iż nie oznaczają tego samego, używane są zamiennie. Juan jest ogólnie używany w odniesieniu do chińskiej waluty, szczególnie w kontekście międzynarodowym. Właśnie dlatego chińska waluta w swoim nazewnictwie wydaje się podchwytliwa i może wywołać zdezorientowanie.
Warto również zauważyć, że międzynarodowym skrótem oznaczającym chińską walutę jest CNY („chiński juan”), używany na przykład w tabelach kursów walut.
Czym są kuai, jiao, fen, mao?
W języku potocznym Chińczycy często zamiast nazwą „yuan”, posługują się nazwą „kuai” (块), która dosłownie oznacza „kawałek” i dawniej odnosiła się do chińskich srebrnych monet. Na co dzień mieszkańcy Chin przeprowadzają więc transakcje płacąc „kawałkami”.
1 juan dzieli się na 10 jiao (角), z kolei 1 jiao dzieli się na 10 fenów (分). Jakby tego było mało, nazwa „jiao” często zastępowana jest słowem „mao” (毛). Dużo obcokrajowców błędnie zakłada, że jest to związane z wizerunkiem Mao Zedonga na chińskich banknotach, jednak w rzeczywistości określenie to było używane jeszcze długo przed jego rządami.
Czemu dolar hongkoński to także yuan?
Specjalne regiony administracyjne Chińskiej Republiki Ludowej posługują się odrębnymi walutami. W Hongkongu obowiązuje dolar hongkoński (HKD), w Makau – pataca (MOP), natomiast na Tajwanie – dolar tajwański (TWD). Potocznie w odniesieniu do tych walut również używa się określenia „yuan”. Słowo 元 oznacza bowiem po prostu jednostkę pieniężną. W związku z tym, w języku chińskim przykładowo o dolarze amerykańskim również mówi się „yuan amerykański”. Z języka mandaryńskiego wywodzą się także nazwy japońskiego jena czy koreańskiego wona.
Od grudnia 2016 roku chińska waluta RMB jest bezpośrednio wymienialna na PLN. Ma to na celu promocję wzajemnego handlu i inwestycji między Polską a Chinami.
Poniżej prezentujemy orientacyjne kursy walut (stan na maj 2023 r.):
100 juanów = 59,90 złotych
100 dolarów hongkońskich = 52,70 złotych
100 złotych = 166,80 juanów
100 złotych = 189,40 dolarów hongkońskich
100 dolarów amerykańskich = 691,20 juanów
100 euro = 763,20 juanów
100 dolarów amerykańskich = 785 dolarów hongkońskich
100 euro = 866,60 dolarów hongkońskich
Aby skorzystać z najlepszego przewalutowania zapraszamy do zainstalowania polecanej przez ChinskiRaport aplikacji Revolut. Dodatkowo, przy płatnościach kartą i wypłacie gotówki nie są pobierane żadne prowizje.